Op uitstap van Faggeto Lario naar Bellagio… Het herfstzonnetje doet haar uiterste best, de ochtendmist trekt langzaam op. Niets te vroeg want vandaag hebben we een mooie route van zo’n 30 kilometer lang op de planning: we rijden via de Strada Provinciale 538 vanuit Como naar Bellagio. Benieuwd hoe het Comomeer leeft in november… We passeren Blevio en Torno en maken een eerste stop in Faggeto Lario.
We volgen de bordjes imbarchi want die leiden je hier altijd naar de waterrand. En dat is zo’n beetje garantie op een mooie foto… De trappen naar die waterrand zijn begroeid met onkruid, liggen bedekt met herfstbladeren en zijn wat verzakt. Na wat geschuifel staan we beneden aan het water. We nemen inderdaad onze fotootjes en wandelen via de autoweg terug naar de auto.
In Pognana Lario wat verderop is het tijd voor het eerste aperitief. Due prossecci gaan vlotjes binnen. De barman stelt ons gerust, morgen voorspellen ze ook mooi herfstweer. Goedgemutst gaan we verder op ontdekkingstocht.
In Pognana Lario hebben we onlangs op internet vakantieappartementen gevonden. We besluiten te gaan kijken of we hier eventueel onze volgende zomervakantie zouden willen doorbrengen. Het domein is verlaten en geeft een troosteloze indruk. Ok, november en toerisme gaan natuurlijk niet samen, maar we zijn toch nog niet helemaal overtuigd. Toch nog maar eens gaan googelen voor een leuker ideetje. Iemand tips?…
Na een korte stop in Lezzeno komen we toe in Bellagio… Bellagio is voor ons een geval apart. Het dorp wordt steevast bestempeld als ’t mooiste dorp aan het Comomeer. Bellagio is met voorsprong ook het meest bezochte dorp door toeristen. Je vindt er dan ook een groot aanbod aan hotels, restaurants en winkeltjes. Villa Serbelloni en Villa Melzi zijn slechts enkele van de prachtige villa’s die je in Bellagio treft.
Heel veel moois dus op een kleine oppervlakte… Aan wat doet jou dat denken? Aan een attractiepark! In de zomer wordt Bellagio overspoeld door toeristen. De prijzen van de hotels en restaurants gaan fors de hoogte in. Een aperitief kost je hier het dubbel dan wat je zou betalen wat verderop. De winkeltjes zijn afgestemd op de (begoede) toeristen: juwelen, horloges, kunst, antiek maar ook olijfolie en wijn.
Niettegenstaande blijft Bellagio meer dan waard om te bezoeken en de stad te ontdekken. Maar relativeer de toeristische gidsen en weet dat er nog mooiere meer authentieke dorpjes aan het Comomeer te ontdekken vallen. Het is maar wat je zoekt natuurlijk. Uit deze overtuiging is deze blog gegroeid: wij willen het échte Comomeer ontdekken en vooral aantonen dat het hier niet allemaal poepsjiek en per definitie duur is.
Om de dag af te sluiten willen we nog even naar La Punta gaan, het uiterste puntje van Bellagio waar het Comomeer letterlijk in twee wordt gesplitst. We gaan met de auto en doen door de vele éénrichtingstraatjes drie toertjes voor we eindelijk uit Bellagio raken. Te voet gaan had een betere optie geweest.
Wat biedt La Punta? Een gesloten restaurant, een haventje en een prachtig uitzicht op de besneeuwde bergtoppen. Het stevige briesje is inclusief vandaag!
