Wandeling vanuit Torno naar Montepiatto… Na ons bezoek aan de prachtige tuinen van Villa Melzi rijden we door naar Torno. We hebben een kleine honger maar vooral een grote dorst naar een aperitiefje. De bar en het terrasje van B&B Torno alla Riva zit helemaal vol. Het drukke paasweekend laat zich tot in de kleinste dorpjes voelen.
We vragen of het mogelijk is om Aperol Spritz te bestellen en op te drinken op de kademuur wat verderop. Natuurlijk is dat geen probleem! Waarom moeilijk doen? Hier gun je ’t een ander om te kunnen genieten.
We genieten van ons aperitief terwijl ferry’s dagjesmensen af en aan voeren, steeds volgens hetzelfde ritueel. Het gaat maar niet vervelen. De zonnestralen kleuren onze oranje Aperol nét nog wat meer oranje. We bestellen nog een tweede rondje en een pizzaatje. Achterover leunend over de kademuur kijken we op Montepiatto. Het dorpje ligt net boven Torno op ruim 600 meter hoogte.
Vanuit Torno is er een wandeling beschreven die je naar Montepiatto brengt en een mooi uitzicht geeft op Torno en het Comomeer. De wandeling is geschikt voor kinderen en krijgt dan ook het label eenvoudig. Goed, dan gaan we toch gewoon even snel naar boven?
Starten doen we vanaf Piazza Enrico Caronti waar we het straatje Via Tridi (rechts van de bar) inslaan. Op het hoekje hangt een informatiebord en een richtingaanwijzer.
We wandelen Torno uit en staan al snel boven het dorp. We duiken het bos in en wandelen langs het slingerende pad trapje na trapje naar boven.
Hoe hoger we gaan, hoe minder kindvriendelijk de wandeling ons lijkt. Oké, het pad is mooi aangelegd, maar buggy’s en kinderen naar boven sleuren lijkt ons wat moeilijk. En misschien ook wat eentonig voor de kleintjes?
Na drie kwartier wandelen bereiken we Montepiatto. Wat kunnen we over Montepiatto vertellen? Niet zo gek veel… Een typisch Italiaans bergdorpje, ruw en gesloten, zonder veel tierlantijntjes.
Voor het beloofde uitzicht moeten we wat verder wandelen naar het hogerop gelegen kerkje van het dorp. En ja hoor, dat is natuurlijk weer de beloning van onze inspanning! De blauwe lucht van daarnet is ondertussen grijs gekleurd. De wolken boven het Comomeer trekken langzaam dicht en er komt een windje opzetten.
We wandelen nog zo’n tien minuutjes verder naar de Pietra Pendula. Dit rotsblok van 60 ton werd in de ijstijd gemanouvreerd in haar opvallende positie en is al die tijd blijven liggen. Zo heeft het Comomeer een Italiaanse Stonehenge er bij!
Om terug te keren kan je een lus maken. Meer nog, je kan kiezen uit twee lussen. De ene lus loopt verder door op het pad naar de Pietra Pendula. Het pad geeft uit op het klein steil autobaantje waarlangs de bewoners van Montepiatto naar huis rijden. De andere lus loopt wat verder door en gaat langs het dorp Piazagga. Leuk om weten, je kan vanuit Montepiatto ook naar Brunate wandelen via een bewegwijzerde route.
In een strak tempo wandelen we naar beneden. De wandeling heeft wat meer tijd in beslag genomen dan oorspronkelijk gedacht. We moeten ons haasten want vanavond gaan we Pasen vieren in Ristorante Crotto dei Platani in Brienno!
