Locanda Sant’Anna in Argegno… Omdat op 15 augustus Maria een feestje geeft kunnen we twee extra dagen aan onze vakantie breien. We boeken nog twee overnachtingen bij Locanda Sant’Anna en moeten alleszins niet ver verhuizen… Locanda Sant’Anna ligt wat verderop in de Valle d’Intelvi op een heuvel, op een boogscheut van het appartement Green & Lake Home waar we de voorbije dagen logeerden. Vanuit de tuin en de kamers aan de voorzijde is er een mooi uitzicht op het Comomeer.
Om Locanda Sant’Anna naar waarde te schatten is het belangrijk om mee te geven dat locanda Italiaans is voor herberg. Wanneer je het woordenboek erbij haalt wordt een locanda omschreven als een gelegenheid waar reizigers onderdak alsook eten en drinken kunnen verkrijgen. En met die mindset moet je ook naar hier trekken…
De hectiek of het typische geflaneer van het Comomeer wordt ingeruild voor rust, ruimte en een atmosfeer zonder franjes. Locanda Sant’Anna wordt gerund door een familie die op reizigersfora als zeer hartelijk en gedienstig omschreven wordt. Ook Emilia, eigenares van ons vorig verblijf is fan van de locanda en niet allerminst van het restaurant.
Wij hebben echter weinig gemerkt van een hartelijk en familiale aanpak. Nors, formeel en zonder interesse worden we aan de balie ontvangen. De kamer is nog niet klaar, hoewel we aanzienlijk later zijn dat het vermelde uur van inchecken. We krijgen weinig tot geen informatie. Vanaf wat uur kunnen we ontbijten bijvoorbeeld? Aan de muur hangen veel familiefoto’s en prullaria maar een kadertje met een spreuk je hebt maar één kans om een eerste indruk te maken had beter geweest…
Iedereen is druk in de weer. We hebben het gevoel dat we in de weg lopen. Vanavond wordt er een trouwfeest georganiseerd in Locanda Sant’Anna. Een mogelijk verklaring voor de lauwe ontvangst? We besluiten om niet te wachten op onze kamer en rijden lichtjes teleurgesteld naar de Muro di Sormano om er een straf klimmetje uit de benen te schudden.
Wanneer we terug toekomen is het trouwfeest volop aan de gang met luide muziek en uitgelaten Italianen. Aan de balie niemand te bespeuren om ons de sleutel te overhandigen. Jammer! Op zich stoort het trouwfeest en de ambiance ons helemaal niet… Italiaanse heren strak in het pak en Italiaanse jongedames in avondjurken wie heeft daar wat tegen? Het is de lakse houding van het hotel die ons stoort. Een kleine verontschuldiging of nog maar even verwittigen dat er mogelijk wat overlast kan zijn door een trouwfeest lijkt ons een kleine moeite. Het zou hen alvast wat meer krediet opgeleverd hebben.
Het hotel telt twee verdiepingen. Wij zitten -gelukkig- op de tweede verdieping. De kamer is dat wat je van een standaard kamer mag verwachten. Geen franjes maar klassiek en degelijk. Een beetje verouderd maar niet versleten. In het algemeen wel netjes. Een kussensloop in mousse waarvan de hoekjes ontbreken en een douchestraal die je doet twijfelen of je wel degelijk nat wordt geven de kamer niet meer dan een voldoende. Uiteindelijk betalen we toch ongeveer 110 euro per nacht…
Misschien is het restaurant van Locanda Sant’Anna de troefkaart? Het zou best kunnen. Het restaurant zit elke avond goed vol en ook op dezelfde reizigersfora wordt het restaurant omschreven als zeer lekker met uitgebreide wijnkeuze tegen een goede prijs. We kunnen het niet bevestigen want we verkiezen om buitenhuis te gaan flaneren, euhm dineren.
De volgende ochtend worden we droogjes begroet door de bazin (?) die net een ochtendsigaretje gerookt heeft aan de balie en nukkig op haar Facebookprofiel zit te tokkelen. Een tweede keer gebuisd voor ontvangst! Het ontbijt, inbegrepen in de kamerprijs, is verzorgd met charcuterie, broodjes, yoghurt, confituur, croissants, taart en fruitsap. Je kan onbeperkt verse koffie bestellen. Pas na het ontbijt op de tweede ochtend wordt duidelijk dat je ook verse eitjes kan bestellen. Had wel leuk geweest als iemand ons dat had kunnen vertellen…
We laden de auto in en checken uit. Opnieuw zonder veel animo. Locanda Sant’Anna heeft ons niet kunnen bekoren. Als herberg authentiek en correct, maar onvriendelijk en te duur. Het restaurant kan misschien de meubelen redden? Er zou best een frisse wind mogen waaien. Bestaat er geen Italiaanse Gordon Ramsey die de herberg eens op haar grondvesten laat daveren?
