Trattoria La Moltrasina in Moltrasio… Gisterenavond zaten we nog maar eens te happen bij Trattoria del Fagiano in Moltrasio. Je weet wel, we zijn gewoontedieren… Naast ons zit een koppel waarmee we een praatje slaan. Zij is een ingeweken Ierse die in Cernobbio woont, hij een Italiaan die werkzaam is in de stoffenindustrie. De koetjes en de kalfjes springen gretig van de ene tafel naar de andere. We wisselen wat leuke adresjes uit. Zo’n blog schrijven, je leert de streek wel kennen! Ze raden ons aan om morgenavond een tafeltje te reserveren in trattoria La Moltrasina. Volgens hen óók een authentieke trattoria zoals del Fagiano, maar dan beter.
Zou ons verbazen maar kom, hier zitten we dan vanavond in La Moltrasina, helemaal klaar om te recenseren!
Ver hoeven we niet te rijden. Trattoria La Moltrasina ligt in … Moltrasio, goed verscholen in Via Fratelli Raschi in de schaduw van het kerkgebouw op La Piazza San Martino. Boven de deur hangt de slogan parlare, mangiare, vivere.
Het restaurant is blijkbaar een coöperatieve… We openen benieuwd de deur. Het gebouw doet met de oude deuren met glaspartijen en de typische tegels denken aan een oude school. We wandelen de gang uit en komen uit in het restaurant.
De trattoria doet écht een beetje denken aan een oude (school)refter, ja een eetzaal zeg maar. We worden vriendelijk ontvangen en krijgen een tafeltje toegewezen. Hmmmm even kijken waar we terecht gekomen zijn. We lopen nog niet meteen over van enthousiasme maar blijven toch geprikkeld. Wordt het vanavond zo’n échte authentieke fijnproeverij? De kaart zit in elk geval snor. Lekkere, herkenbare gerechten en helemaal niet duur. Er is zelfs ook een dagsuggestie en een wijnkaart met wijntjes uit verschillende streken.
Starten doen we met een antipasta op basis van kaas. Verschillende soorten kaas op een plank geserveerd, met een zoet peertje en wat confituurtjes er bij. Zeer lekker en meteen goed gestart! Voor de primi piatti kiezen we voor een pasta met porcini en ragù van haas én een steak met champignons en polenta. Het vlees en de pasta vallen wat flauwtjes uit. Een stakende pepermolen? Een accident de parcours want de kalfswangetjes van het hoofdgerecht smelten dan weer in de mond en de polenta is lekker smeuïg. De bordjes draaien om en tonen twee maal een zeven.
Zoals op de menukaart uitgelegd legt Trattoria La Moltrasina focus op seizoensgerechten met lokale ingrediënten van kleine lokale leveranciers. Dat verdient een pluim. Toch zit La Moltrasia voor ons nét een beetje te veel in het parochiale sfeertje. We hebbben lekker gegeten, maar niet gezellig lekker gegeten. De belevenis ontbreekt en het ongezellige interieur met de hoge plafonds en koude vloertegels helpen al helemaal niet. Bovendien is er niet veel volk vanavond om de ambiance er enigszins in te brengen. De ober is heel vriendelijk maar praat zo zacht dat het na een tijdje genânt worden om altijd scusi te moeten zeggen…
Het is natuurlijk maar wat je verwacht van een avondje uit eten. Hecht je belang aan eerlijk en lekker eten dat de lokale gemeenschap ten goede komt? Lekker ver weg van de homo turisticus? Dan kom je hier aan je trekken. Heb je er ook graag (voor dezelfde prijs) een vleugje Italiaanse gezelligheid bij, ga dan toch maar naar die andere trattoria in Moltrasio…
