B&B Torno alla Riva in Torno… Torno is een klein en idyllisch dorpje met een oppervlakte van 7,8 km². Er wonen volgens Wikipedia zo’n 1222 inwoners verdeeld over 591 huishoudens wat een bevolkingsdichtheid van inwoners per km² voorstelt.
Ok, een objectieve beschrijving in cijfers van Wikipedia, maar wij willen ook nog wat emotie toevoegen: Torno is ons favoriete dorpje met het mooiste en meest gezellige haventje aan het dorpsplein dat we (voorlopig) gevonden hebben aan het Comomeer. En zoals het een authentiek Italiaans dorpsplein betaamt vind je er nog een bar en een kerk.
Ja dat zonovergoten dorpspleintje… We krijgen er niet genoeg van! Links, ingesloten door Hotel Vapore met haar prachtige terras. Rechts een gebouw waarvan de verschenen letters ‘Ristorante’ nog een culinair verleden verraden. In het midden van het plein het kerkje, het postkantoor en de bar / B&B Torno al Riva. Bootjes kabbelen zij-aan-zij op de golven die de zachte wind het haventje inblaast. Puur genieten en om helemaal van bij weg te dromen.
We overnachten in B&B Torno al Riva in kamer ‘Romantica’… Ja, in Torno zit het tot in de details helemaal goed! De kamer is ruim, traditioneel en netjes. Onze kamer heeft een eigen badkamer op de gang maar mag misschien wat gemoderniseerd worden. Ach wat zijn we streng. Neen, we zijn uiterst tevreden dat we toch maar weer een mooi en authentiek adresje gevonden hebben. Vanuit de kamer heb je uitzicht op het Comomeer. Je kan ook even wuiven naar de overburen, de zustertjes van Torno!
De uitbaters zijn heel vriendelijke en gastvrije mensen. En geloof ons, ook zonder dat (gratis) plankje met mortadella, salami, tomaatjes en pizza bij ’t aperitief zouden we dat beweren. Het plankje lekkers verraadt dat B&B Torno al Riva de échte Italiaanse passie uitademt, wat het karige rekeningetje verder zou bevestigen. De tweede prosecco drinken we op de kademuur met de voetjes boven het water genietend van de ondergaande zon.
De volgende morgend. We zijn ochtendmensen en kunnen het klepelen van kerkklokken nét nog appreciëren. Pas bij de espresso’s bij het ontbijt (broodjes, mozarella en tomaatjes, mortadella, bresaola, kaas, yoghurt en onbijtgranen) zijn we helemaal wakker en komt het besef dat dit onze laatste dag aan het Comomeer is. We checken uit en betalen de kamer van de B&B. Geen kredietkaarten hier, gewoon betalen in cash alsjeblief.
Met de valiezen in de hand gaan we nog even de kerk binnen waar de zondagmis voorgeleid wordt. Maar net zoals de kerkklokken is ook God onverbiddelijk op onze vraag of we nog een dagje extra mogen blijven… Er zit dus niets anders op, we moeten nog een keertje terugkomen naar deze perla. Ook al omdat er aan het gebouw rechts op het plein een bouwaanvraag wappert… Benieuwd of we binnenkort kunnen bloggen over een nieuw adresje.
Ciao Torno!
