Wandelen naar Castello Baradello in Parco Spina Verde in Como… In de namiddag vliegen we terug naar huis. Nog tijd voldoende dus om vanochtend een uitstapje te maken. Lang hoeven we niet na te denken: we gaan naar Castello Baradello, een militaire verdedigingstoren die op een heuvel zo’n 430 meter hoger over Como en het Comomeer uitkijkt.
De heuvel waarop Castello Baradello gebouwd is maakt deel uit van het Parco Regionale Spina Verde: de groene heuvelachtige ruggengraat die langs de Italiaans-Zwitserse grens tot aan Como loopt. We kijken op de website van het park en ontdekken over welke oppervlakte het park zich uitstrekt. Er lopen zo’n 13 bewegwijzerde wandelingen door het park. Je kan sommige wandelingen ook combineren. Kortom, wie de stapschoenen aantrekt kan is hier wel even zoet. We’ll be back!
Maar goed, terug naar vandaag, Castello Baradello dus… We rijden met de auto naar de parking in Via Teresa Rimoldi. Van daaruit beginnen we te wandelen op een gravelpad dat door het bos naar boven slingert. Na een halfuurtje stappen bereiken we het plateau(tje): zitbankjes en een gesloten cafe-restaurant, een vijvertje waar op de bodem de gesneuvelde soldaten rusten, een vervallen torentje en voor de rest geen kat…
Wat hogerop links bevindt zich de uitkijktoren van Castello Baradello. Een vierkante stenen toren van 28 meter hoog en zo’n 8 meter breed. De eerste stenen van de site dateren uit de 6de en 7de eeuw. Gedurende de oorlogen tussen Milaan en Como deed de site dienst als toevluchtsoord voor de bewoners van Como. In 1158 bouwt keizer Frederico Barbarosso de uitkijktoren. De Spanjaarden vernielen de site in 1527. Enkel de uitkijktoren blijft min of meer behouden.
Wat we natuurlijk niet wisten is dat Castello Baradello enkel te bezoeken is vanaf april tot september en dit enkel op zaterdag en zondag. De uitkijktoren is met een hekken afgesloten. Er hangen opvallend veel beveiligingscamera’s. Een bezoek aan de toren kost je vijf euro… Jammer!
Tot een aanval van Milanese troepen zal het vandaag niet komen. Wij besluiten de toren zelf aan te vallen! Wanneer we links tussen de struiken rond de toren wandelen bereiken we de achterzijde. Daar klauteren we over een laag muurtje en staan we binnen de verdedigingsmuren van de toren. We klimmen nog wat verder en wandelen uiteindelijk de trap van de toren op. Ok, de deur om binnen te gaan is op slot maar we hebben toch maar mooi ons uitzicht gehad.
En nu terug snel naar beneden want over enkele uurtjes staan we terug in Brussel.
Ciao Como!
