Wandelen over de Via Verde van Moltrasio naar Laglio… De Via Verde loopt van Moltrasio via Carate en Urio naar Laglio. Het is een bekend wandelpad dat de vier dorpen met elkaar verbindt. De afstand is met een kleine vijf kilometer beperkt en de moeilijkheidsgraad krijgt de stempel toegankelijk.
Je kan de Via Verde in beide richtingen wandelen. Starten in Moltrasio of starten in Laglio. En last but not least, mooie en inspirerende uitzichten inclusief. Met die info in het achterhoofd laten we ons verleiden om de Via Verde te gaan verkennen.
We scheuren vanuit Como met de auto naar Moltrasio. De zon schijnt en we zijn gebrand om vanmiddag op verkenning te trekken. Maar van waar start de Via Verde wandeling net? Waar zouden we onze auto ‘t best parkeren? We zoeken een antwoord op verschillende websites maar kunnen geen duidelijke informatie vinden. Ook enkele voorbijgangers aan wie we ’t vragen halen de schouders op. Geen probleem, wij kunnen het jullie na vandaag wél heel precies vertellen.
We besluiten om naar de oude kerk Chiesa di Santi Martino e Agata van Moltrasio te rijden en van daaruit te starten. De slingerende straatjes van Moltrasio zijn zeer smal. Behoedzaam rijden we naar beneden. Op een boogscheut van het exclusieve Passalacqua hotel kunnen we onze huurauto nog in een vrij plekje manoeuvreren. Let’s go!
Op de Piazza San Martino steken we nog even ons licht op in Bar Centrale. Een vriendelijke dame op het terras is bekend met de Via Verde. Ze vertelt dat de wandeling start in Tosnacco, een gehucht van Moltrasio, wat hogerop. Via de trappen omhoog en rechts houden, we komen er wel… Al geeft ze ook toe dat het startpunt slecht tot niet beschreven staat.
We wandelen naar de indrukwekkende waterval Cascata del Torrente Pizzallo. Het water van de Pizzallo dendert naar beneden en loopt door Moltrasio onder verschillende bruggetjes het Comomeer in. Afhankelijk van het weer kan het water stevig aanzwellen. Vraag het maar aan de Moltrasini, wanneer het onweert in de bergen boven Moltrasio knijpen ze de billetjes dicht.
Tien minuutjes laten komen we toe op het plein in Tosnacco waar je onze favoriete Trattoria del Fagiano vindt. We lopen op automatische piloot het plein over en volgen het asfalt baantje. Voor we ‘t goed en wel beseffen staan we op de drukke Nuova Regina waar de auto’s ons voorbij razen. Zucht, dit kan niet juist zijn… Omkeren dan maar en terug naar het plein. We vragen het aan Isa, de gérante van de trattoria. Ze neemt ons bij de arm en wijst ons heel precies het startpunt: in de linkerhoek van het plein bovenaan de trappen start de Via Verde in de (autovrije) Via Linera! We maken van de gelegenheid meteen gebruik om een tafeltje alle otto te reserveren bij Trattoria del Fagiano.
Een eerste groene stip, een tweede en een derde… We zijn vertrokken! De Via Verde is een breed aangelegd wandelpad dat slingert tussen de soms eeuwenoude huisjes. Het loopt volledig parallel met de Vecchia Regina die lager gelegen ligt. Tussen beiden loopt de Nuova Regina, de drukke hoofdweg rond het Comomeer. Langs de Via Verde geen palazzo’s of grotesque villa’s te bespeuren. Enkel eenvoudige en robuuste huisjes dicht op elkaar gepakt. Waar leven aan het Comomeer geen droom is maar een realiteit.
Tussen de dorpen loopt de Via Verde als een balkon tussen de olijfbomen, aanplantingen en tuintjes. Een balkon zonder balustrade. Het uitzicht op het Comomeer is schitterend. Een blauwe hemel, licht besneeuwde bergtoppen en een enthousiaste winterzon. Het Comomeer strekt zich languit tot in Como. Over het water rollen windvlagen die zeilbootjes voortstuwen.
Af en toe passeren we een knikkende voorbijganger. We amuseren ons en volgen al fluitend met z’n tweetjes het slingerende wandelpad. De Via Verde is een wandeling zonder veel hoogteverschillen die heel geschikt is voor (kleine) kinderen. Een buggy zouden we afraden omwille van de trappen. Maar wandelen -opgelet voor de balkons zonder balustrade- zal geen probleem zijn.
Je kan je kinderen trouwens desgewenst wat Godsdienst bijbrengen. Langsheen de Via Verde passeer je kleurrijke kleine kapelletjes met schilderingen die de Heilige Kruisweg voorstellen.
We houden halt aan de panoramische begraafplaats van Urio. Een vredige plek… Via het bruggetje over de Fesnàa rivier gaat het verder naar het gehucht Cavadino. De volgende bezienswaardigheid is de Chiesa di Santa Marta. Deze zeventiende eeuwse Romaanse kerk ligt op een heuvel omringt met terrassen en olijfbomen. De Via Verde duikt onder de hoofdweg via een tunneltje richting Carate. Via kleine steegjes, trappen en smalle doorgangetjes wandelen we verder.
De Via Verde is een toegankelijke wandeling voor jong en oud, ongeacht het seizoen. Zet deze wandeling maar op je shortlist!
Stilletjes aan worden de huizen rianter en de tuinen terug groter. Je ziet ook de vegetatie veranderen naar meer exotische boomsoorten. Heel zachtjes gaat de Via Verde in dalende lijn. Uiteindelijk staan we twee uur later in de Vecchia Regina in Laglio aan de oever van het Comomeer.
Het eindpunt van de Via Verde kan je niet missen: een wegeltje aan een inham, niet ver van Villa Oleandra, eigendom van de Amerikaanse celebrity George Clooney. Het contrast is groot tussen start-en eindpunt. En nu een plan bedenken om terug te raken…
We zijn eigenlijk nog niet volledig uitgestapt en het zonnetje schijnt nog. We besluiten om via de Vecchia Regina terug naar de auto te wandelen. Als we onderweg een bus zouden tegenkomen, kunnen we er nog altijd opspringen. Gek genoeg rijden de bussen ons enkel tegemoet. Check dus zeker goed je retour en reken niet blindelings op het openbare vervoer.
Onderweg trakteren we onszelf nog een op een glaasje prosecco en een tagliere salumi e formaggi in Enoteca Millesimo. Het is donker wanneer we buitenkomen. Koud hebben we het gek genoeg niet meer. Met een stevige pas wandelen we door naar Moltrasio. Net achter het hotel Posta Moltrasio wachten er ons nog een honderdtal trappen die toekomen op de Pizza San Martino. En zo is onze lus helemaal rondgemaakt.
Is er nu een specifiek te volgen traject? Neen! De Via Verde moet je zien als een traject tussen Moltrasio en Laglio waar je zelf een begin- of eindpunt kan aanbreien afhankelijk van vervoer of ambitie. Verplaats je jezelf met de ferryboot? Dan kan je starten beneden in Moltrasio waar de ferryboten aanmeren. Je kan via de straatjes of trappen naar boven wandelen en zo aansluiten op de Via Verde via Tosnacco. Wil je stappenteller meer? Vanuit Rovenna, een gehucht van Cernobbio, start een wandelpad dat ook naadloos overgaat in de Via Verde. Of je neemt ons startpunt aan de kerk van Moltrasio.
We zouden altijd aanraden om niet meteen te starten vanuit Tosnacco: de waterval Cascata del Torrente Pizzallo is een mooie surplus die je zou missen. De Via Verde heeft ons sterk kunnen bekoren. Deze kleine wandeling kan je altijd op je shortlist zetten, ongeacht het seizoen.
