No turistic menu in Antica Trattoria del Risorgimento in Mezzegra… Antica Trattoria del Risorgimento ligt goed verstopt in een klein en smal wandelsteegje in Mezzegra, niet zo ver weg van waar Benito Mussolini een kogel door z’n lijf kreeg. Maar zoals steeds, wie zoekt die vindt. De trattoria lijkt vanavond gesloten. De buitenzijde van het restaurant spreekt niet aan, daar kunnen we eerlijk in zijn. In die mate dat we even twijfelen of hier komen eten toch wel een goed idee is.
Op de deur hangt netjes ingekaderd een papier met in blokletters de niet mis te verstane boodschap “no pizza, no industrial pizza, no turistic menu“. Of de pizza zoekende toerist hier überhaupt terecht zou komen? Wij worden niet afgeschrikt, integendeel: zo’n eigenwijze Italiaan die achter zijn fornuis z’n ding wil doen, bring it on!
Het contrast tussen binnen en buiten kan niet groter zijn. De buitenkant geeft een miezerige indruk, de eetzaal bruist. Ja, dan toch een échte trattoria… Het interieur voelt met oker kleurige muren en een houten plafond warm aan. Het grote haardvuur brandt niet maar zorgt toch voor een geur van houtvuur, ja en dat in de zomer. Alle tafels zijn ingenomen op uitzondering van één tafeltje in het hoekje… Het onze!
We kiezen beiden voor uovo fondente, misticanza di erbe e fiori selvatici als voorgerecht en vervolgen met spaghettone fresco cotto in padella con sugo d’anatra en filetto di pescato marinato e grigliato. Toch even vertalen? “Gepocheerd eitje met kruiden- en wilde bloemen mix”, “verse spaghetti gekookt in een pan met saus van eend” en “gemarineerde en gegrilde visfilet”.
Ondertussen kijken we toe en genieten we… Het lijkt wel of je in een huiskamer zit. De serveuse loopt de benen onder ’t lijf. Ze runt de zaal op haar eentje maar blijft heel vriendelijk, joviaal en attent. We wachten misschien nét iets langer op de gerechten maar storend is het helemaal niet. Hier maak je je niet druk om zo’n dingen…
Het voorgerecht oogt leuk maar kan onze verwachting niet helemaal inlossen. Het eitje is perfect maar de kruidenmix is wat saai en eentonig. Het komt er op neer dat wat je leest op de kaart ook daadwerkelijk op het bord komt. Gelukkig gaat de avond in crescendo. Het hoofdgerecht is opnieuw eenvoudig maar o- zo lekker. Het pastaatje is heerlijk, de visfilet perfect.
De gerechten zijn licht verteerbaar en de porties niet copieus. Je hoeft jezelf niet in te houden bij het bestellen…
We hebben nog een plekje voor een dessertje. Het appeltaartje met safraanijs is om duimen en vingers van af te lekken. Een betere afsluiter van een fijne avond kunnen we niet bedenken. Wij komen zeker nog een keertje terug en dan graag in de winter met een haardvuur dat brandt.
Antica Trattoria del Risorgimento is een topper als je van lokale en eerlijke keuken houdt. Verwacht geen restaurant setting met zicht op het Comomeer maar eerder een gezellig etentje in een living van vrienden met lekker eten en een goed glas wijn.
Oh nog even vertellen, we betalen vanavond met de glimlach 78 euro…
